Πασσαράς Νικόλαος (1944 - 2024)

 

Γεννήθηκε στη Βελίκα Μεσσηνίας το 1944. Έκανε καριέρα στην Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Υπήρξε εκφωνητής ειδήσεων, ντοκιμαντέρ και διαφημιστικών σποτ. Διετέλεσε και πρόεδρος των εκφωνητών Ε.Ρ.Τ. Έργα του: Το μυθιστόρημα Οφθαλμόν αντί οφθαλμού, το οποίο έχει ως θέμα την λατρεία ενός νέου φοιτητή Νομικής προς τον πατέρα του, που όμως τον οδηγεί σε ακρότητες, προκειμένου να αποκαταστήσει τη χαμένη αξιοπρέπειά του από ένα ανθρώπινο ολίσθημα που του συνέβη, και η λαογραφική ποιητική συλλογή Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν, που αποτελείται απο 74 ποιήματα, ανόμοια μεταξύ τους ως προς τη θεματολογία, ωστόσο εκφράζουν τα συναισθήματα του λαού μας με τρόπο που προκαλεί γέλιο, πίκρα, πόνο, αγανάκτηση και προβληματισμό).

 

Οφθαλμόν αντί οφθαλμού

Η Λόλα κατάλαβε το υπονοούμενο και αγγίζοντάς τον στο μάγουλο του είπε πονηρούτσικα, «κακό παιδί... θα σε μαλώσω». Του πρόσφερε ένα ποτό και του ζήτησε συγγνώμη, προκειμένου να λείψει λίγο για να φρεσκαριστεί. Επειδή αισθανόταν άσχημα να περιμένει χωρίς να κάνει τίποτα και ένιωθε σαν φτωχός συγγενής, πήρε στα χέρια του μια ισπανική κλασική κιθάρα που ήταν ακουμπισμένη παράμερα, την κούρδισε λίγο και άρχισε να παίζει "Τα κύματα του Δουνάβεως" του Γιόχαν Στράους και τις "Τέσσερες Εποχές” του Αντόνιο Βιβάλντι. Ο ήχος, που έβγαινε από την καταπληκτική εκτέλεση του Αντώνη, μπήκε μέσα στο μπάνιο της Λόλας και την συνεπήρε, οι  χορδές δε της κιθάρας άγγιξαν τις δικές της ευαίσθητες ερωτικές χορδές. Στη βιασύνη της να απολαύσει αυτό το κομμάτι της μουσικής με την σπάνια εκτέλεση από κοντά, πέταξε στο βρεγμένο και ολόγυμνο κορμί της ένα βυσσινί μπουρνούζι και πήγε και κούρνιασε δίπλα του στον αναπαυτικό καναπέ. Χαμένη μέσα σ’αυτήν την αναπάντεχη πανδαισία, άπλωσε αυθόρμητα το χέρι της και τον χάιδεψε στον σβέρκο. Ο Αντώνης ανατρίχιασε και άλλαξε σκοπό παίζοντας μια ερωτική μπαλάντα.

 

Οι κροίσοι

Τι παθαίνουνε οι κροίσοι

και στην κρίσιμη την κρίση

νιονιό δεν έχουν ούτε κρίση;

Ο αείμνηστος ο Νάσης

δεν δαπάνησε ολίγον χρόνον

να διαβάσει για τον Σόλων,

κείνον που ξέρουν τα παιδιά

για του Κροίσου τα χρυσά,

ποιος είναι ο ευτυχής,

τι παθαίνει ο υλιστής.