Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη μέχρι 17 ετών. Η καταγωγή της είναι από τη Σχινόλακκα, οικισμό της Πύλου Μεσσηνίας. Σπούδασε στην Αθήνα, στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος, Deree College, με ειδίκευση: Business Administration, Computer Information Systems. Μιλά αγγλικά και ισπανικά. Εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα και στον Δήμο Λέσβου ως υπάλληλος γραφείου. Τον Μάρτιο του 2021 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο Νυγμοί Ψυχής από τις εκδόσεις Rbooks, σε μορφή e-book.  Με ποιήματά της έχει συμμετάσχει κατά καιρούς και διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, σε λογοτεχνικά περιοδικά, σε ιστοσελίδες ποίησης καθώς και σε ανθολογίες ποίησης. Παρακολουθεί επιμορφωτικά προγράμματα σχετικά με τη λογοτεχνία και κυρίως την ποίηση. Επίσης, συνεχίζει πάντα να γράφει ετοιμάζοντας τη δεύτερη ποιητική της συλλογή. 

Ύπουλα…

Αθόρυβα

Ήσυχα

Κι αόρατα τη μέρα

Κρύβονται και περιμένουν...

Πίσω από του μυαλού τους φράχτες

Κάτω απ τα καθημερινά πολυφορεμένα χαμόγελα

Μέσα στις ξεκρέμαστες λέξεις

Στις κενές υποσχέσεις

Τρυπώνουν

Ίσα για να ξεχαστείς

Για να ελπίσεις

Και έπειτα να κλάψεις

Πιο πολύ

Και κάθε που νυχτώνει

Στριφογυρνούν

Παίζουν

Και κοροϊδεύουν

Σαν κείνα τα παιδιά τα σκανταλιάρικα

Που βγάζουν με θράσος τη γλώσσα

Κι όσο συ με τρόμο κοιτάς

Τόσο και γελούν ασταμάτητα

Αφού θα έπρεπε να ξέρεις πια...

Δεν ξεχνούν

Δεν συγχωρούν

Ούτε και σε λυπούνται

Τα λάθη...

Πεπρωμένου επίλογος …

Εξ αρχής μ' ένα σκοπό δημιουργήθηκα :

Να Κυνηγώ Το Σύννεφο.

Ο προορισμός μου στη ζωή, αυτός.

Και το έκανα.

Πιστά την αποστολή εκτέλεσα.

"Γιατί" ανάμεσα σε μένα

και στο σκοπό μου δε χώρεσαν.

Ποιοι μού τον όρισαν δε ρώτησα...

Έτσι οφείλουν οι στρατιώτες.

Υπακοή αναντίρρητη.

Χείμαρροι τα χρόνια 

Σε μια ανάσα έφευγαν αδέσποτα ...

Χάντρες σπασμένου κομπολογιού ...

Άπιαστο το πορφυρό το σύννεφο.

Έμοιαζε με τον ορίζοντα ...

Άργησα πολύ...

Μα κατάλαβα 

Σύννεφο ποτέ δεν υπήρξε

Ουτοπία τα πεπρωμένα

[...]