Ο Παρασκευάς Σερενές γεννήθηκε στην Πύλο το 1936. Αποφοίτησε από το Δημοτικό και το Γυμνάσιο της Πύλου. Σπούδασε Ιατρική στα Πανεπιστήμια του Marbourg και του Mainz Δυτικής Γερμανίας. Έλαβε το πτυχίο της Ιατρικής το 1963. Ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Mainz, το 1964. Κατέχει τις ειδικότητες: Γενική Χειρουργική, Ορθοπαιδική καιΤραυματιολογία.  Παρέμεινε στη Γερμανία 19 συνολικά έτη, ως φοιτητής και εν συνεχεία ως γιατρός στην Πανεπιστημιακή Γενική Χειρουργική Κλινική του Mainz, στην Πανεπιστημιακή Τραυματιολογική Κλινική του Mainz και σε Κρατικά Νοσοκομεία. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1974 και εργάστηκε στα νοσοκομεία ΚΑΤ και Παπαδημητρίου και, από το 1985 ως το 2002, ως διευθυντής της Ορθοπαιδικής Κλινικής του Κρατικού Πειραιώς. Εξέδωσε όσο ζούσε τις ποιητικές συλλογές: Περπατώντας στον Κόσμο (1990), Θερμοπύλες (1991), Γίγνεσθαι (1991), Αλκυονίδες (1991), Λόγος Πολύτοκος (1991), Τέμνειν το Φως (1993), Equus του ανεξήγητου ωραίου (2004), Ες Πύλον ημαθόεντα (2004), Ιθώμη Μεσσανίων (2005), Πύλου Πάροδοι (2006), Πυρρίχιος (2010), Ο Χρυσός της Πύλου, Αιώνων Ιστορίη (2010), Δανείζομαι Φως (2011), Ηνίοχος (2011), Κιβωτός (2012), Στίχοι (2016).

Εκμυστήρευση

Τα δέντρα, την κατοικία των πουλιών,

βγάζω από την λήθη,

τον ήχο του άνεμου,

του νερού το αμέριμνο ταξίδι,

το δειλινό(,) ψήγματα φωτός στο σκοτάδι,

τις αναποφάσιστες πράξεις, το όνειρο,

την έκταση της εκδοχής να έρθεις,-

διάφανα άνθη, νιφάδες χιονιού,-

ύφασμα πέπλου λευκού στην γη,-

θυμούνται οι γαλαξίες,

το βράδυ ζωγραφίζουν τον ουρανό όμοια,

ανύπαρκτη η καθυστέρηση να ανάψουν,

μην αποκαλείς μικρή την αστραπή, σύντομη ναι,

υπαινιγμοί της χλόης.

Αποκλειστικά ιδιωτικό

Σαν φυλαχτό είχες φυλάξει

διαστήματα εποχών, να τα θυμάσαι,

όπως ακριβώς τότε συνέβαιναν τα γεγονότα,

δεν είχες αποφύγει την πραγματικότητα,

είχες θητεύσει, είχες περατώσει την θητεία σου εκεί.

Από μια ρωγμή τα θαμμένα μυστικά

φέρνουν το παρελθόν στο τώρα,

παραστάσεις της μεγάλης πομπής,

τοπωνύμια, τοπογραφίες,

δρόμοι μεγάλης διάρκειας,

η απόσταση μετριέται με παρασάγγες,

απιθώνεις την θύμηση στο σήμερα,

λέξεις που θυμούνται,

λέξεις μετάληψης,

πράξεις του απαράβατου,

βήματα στο άβατο,

περιπτύξεις του κόσμου.