Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1937. Αποφοίτησε από το εξατάξιο Γυμνάσιο Παραλίας της ίδιας πόλης. Παντρεύτηκε και από τον γάμο της απέκτησε έναν γιο και μια κόρη. Έζησε μόνιμα στην Καλαμάτα. Εργάστηκε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Καλαμάτας ως νοσηλεύτρια για 27,5 χρόνια. Παράλληλα φοίτησε και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Τεχνική Σχολή Εργοδηγών Καλαμάτας, στο τμήμα Σχεδιαστών καθώς και στην μονοετούς φοιτήσεως Σχολή Οικιακής Οικονομίας.  Η ενασχόλησή της με την ποίηση ξεκινά από τα μαθητικά της χρόνια. Εξέδωσε το 2006 την πρώτη της ποιητική συλλογή Οι Μεγάλες Αγάπες, από την οποία ποιήματά της μελοποιήθηκαν, και το 2011 τη δεύτερη με τίτλο Σταλίδες χρυσές. Ποιήματά της δημοσιεύτηκαν στους Β’, Γ’ και Δ’ τόμους της σειράς Μεσσηνιακές Δημιουργίες που εκδίδει η Ε.Μ.Σ. Συνεργάστηκε με την Καλαματιανή εφημερίδα «Μεσσηνιακός Λόγος» και με το αθηναϊκό περιοδικό «Μεσσηνιακά Χρονικά». Απεβίωσε στην Καλαμάτα το 2013.

Ατελείωτο το μεθύσι

Στων αστεριών ’κει το χορό

Στ’ ατέλειωτο μεθύσι,

Παίζεις στα τέλια σου ρυθμό

Κάποιο καημό που σ’ έχει ξενυχτήσει.

Τα λόγια συναρπάζουνε,

Των τραγουδιών σου η γλύκα

Σαν του θεού Απόλλωνα

Η άρπα και η λύρα.

Πόσο μ’ αρέσει και σ’ ακώ

Να τραγουδάς να παίζεις

Και στης κιθάρας τις χορδές

Τα δάχτυλα να σέρνεις.

Να ’μουνα η κιθάρα σου

Στην αγκαλιά να μ’ έχεις

Και με τα κρινοδάχτυλα

Ν’ αγγίζεις, να με παίζεις.

Στις στράτες

Παίρνω τις σκέψεις μου

μονάχη μου και φεύγω.

Πάνω στις στράτες για να βρω

δυο μάτια αγαπημένα που λατρεύω.

Μες στο κουτί της μοναξιάς

κι ώσπου να ’ρθει η δύση

έρχεται η ανατολή

που θα με συναντήσεις.

Να σ’ ανταμώσω, μάτια μου,

έξω απ’ το γιοφύρι

στο πορφυρό το δειλινό

προτού φτάσει το δείλι.

Μάτια μου, να σε φιλώ

στα κόκκινά σου χείλη

και να ρουφώ σου το χυμό

γλυκό σαν το σταφύλι.

Να πίνω κάθε που ζητώ

σε κρύσταλλο ποτήρι

Κάθε φορά να γεύομαι

τα ζουμερά σου χείλη.