Κουμάντος Παναγής (1935-2022)

 

Ο Παναγής Χρήστου Κουμάντος γεννήθηκε στη Καλαμάτα το 1935. Το μικρό του όνομα, Παναγής, το οφείλει στον ανάδοχό του Ντίνο Τσαλδάρη, πρώην Πρωθυπουργό της Ελλάδος, σε ανάμνηση του Παναγή Τσαλδάρη, με τον οποίο ο πατέρας του Παναγή Κουμάντου, Χρήστος, Δήμαρχος Καλαμάτας, διατηρούσε στενή φιλική σχέση. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Παραλίας Καλαμάτας χωρίς να συνεχίσει τις σπουδές του. Ομιλεί και γράφει άνετα την Αγγλική γλώσσα και έχει ολοκληρώσει τον τετραετή κύκλο γερμανικών σπουδών στο «Γκαίτε» Αθηνών. Υπήρξε υπότροφος του Πανεπιστήμιο Γουίνιπεγκ του Καναδά το έτος 1960. Οι δημότες της Καλαμάτας σε αναγνώριση της συνολικής προσφοράς του στην κοινωνία τον εξέλεξαν Δήμαρχο Καλαμάτας τις περιόδους 1991-1994 και 1999-2002. Η μελέτη και ενασχόλησή του με την Ιστορία έδωσε τα δύο πρώτα ιστορικά του δοκίμια: «Η συνδικαλιστική οργάνωση ‘Aλληλεγγύη’» και «Το Μακεδονικό Ζήτημα» καθώς και τα βιβλία: Βόρειος Ήπειρος. Στο μονόδρομο της Αυτονομίας, Το Εργατικό - Συνδικαλιστικό Κίνημα Καλαμάτας [1900 -1960], Η Δημοκρατία του Πόντου, Βιογραφικές δημοτικές αναμνήσεις, Διάλογοι με τον Αχμέτ, Στα βήματα του Ιωσήφ Βαλέστ, Σπουδή του βίου και της πολιτείας του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου. Ο Παναγής Κουμάντος είναι μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων, της Διεθνούς Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Συνδέσμου Ιστορικών Συγγραφέων και του Συλλόγου προς Διάδοσιν των Γραμμάτων. Έχει βραβευθεί για τη συνολική του προσφορά από το Υπουργείο Υγείας – Πρόνοιας, ως εθελοντής αιμοδότης και δωρητής οργάνων σώματος (ο πρώτος ίσως σε όλη τη χώρα), από την Εταιρία Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας, για τη συντήρηση της Ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, από το Υπουργείο Πολιτισμού και τον Όμιλο Ενίσχυσης Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων, για τις προσπάθειες του με σκοπό τη διάδοση της Ελληνικής γλώσσας, από τη Διεθνή Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών με τα βραβεία: «Πολυδούρη 2002» και «Παναθήναια 2004», από το Βασιλικό Κολέγιο Κόλτσεστερ Λονδίνου, για τις προσπάθειές του στον τομέα ενίσχυσης της Ελληνικής γλώσσας, από τον Δήμο Γρανάδας, για την προσπάθεια του να αναγνωριστεί η Ελληνική γλώσσα ως κύρια γλώσσα των Μεσογειακών λαών, από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με τον Έπαινο «δια την φιλόπονον και φιλόμουσον διατριβήν αυτού περί των Μεσσηνίων Ιστορίαν».

 

Σπουδή του βίου και της πολιτείας του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου

[...] Ο ελληνικός λαός δικαιούται να γνωρίζει το πρωτογενές πραγματολογικό υλικό πάνω στο οποίο βάδισε και μεγαλούργησε ο Κουμουνδούρος. Με αυτή τη λογική η απόπειρα βιογραφικής προσέγγισης του Μεσσήνιου πολιτικού δεν είναι ξεκομμένη από την οργάνωση των θεσμών που ο ίδιος θέσπισε και η κοινωνία τους βίωσε συλλογικά. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στη βιογραφία του Κουμουνδούρου και την πραγματική ιστόρηση των συλλογικών δράσεων, δεν ήταν πάντα εύκολη υπόθεση. Το ανά χείρας πόνημα, περιγράφει ένα βιογραφικό χρονικό, που νοερά έχει ήδη διατρέξει και ο έχων την ευθύνη της συγγραφής του, με το « πνεύμα της εποχής », χωρίς να χαθεί το μέτρο και η αλήθεια. Στην παρούσα εργασία καταγράφονται οι ελπίδες, τα όνειρα, οι προσπάθειες και κυρίως το έργο, ενός προικισμένου άνδρα, ν’ αλλάξει την εικόνα της χώρας του. Ο Κουμουνδούρος διάλεξε το δρόμο της πραότητας και της συγχώρεσης, αντί της εξαλλοσύνης και της εκδίκησης. Είχε πλήρη συναίσθηση του μέτρου και ενεργούσε πάντα με ηρεμία και σωφροσύνη.  [...]