H Βίκη Κοσμοπούλου γεννήθηκε το 1981 στο Μόντρεαλ. Ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τη σχολική της εκπαίδευση στην Καλαμάτα. Σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ψυχολογία και τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Σήμερα εργάζεται σε ψυχοπαιδαγωγικό κέντρο στον τομέα της ειδικής αγωγής. Διηγήματά της περιλαμβάνονται στα συλλογικά έργα Απίθανες Ιστορίες της πόλης μας και Μια εικόνα, χίλιες λέξεις. Διηγήματα, ποιήματα και βιβλιοπαρουσιάσεις της δημοσιεύονται στη λογοτεχνική ιστοσελίδα τοβιβλίο.net. Αρθρογραφεί στο περιοδικό Ιστορία. Το πρώτο της προσωπικό βιβλίο έχει τίτλο Το τσόφλι .
Ένα πρόσωπο έξι ετών
Ένα πρόσωπο έξι ετών. Ένα δέντρο-ένα τμήμα του κορμού, ένα τμήμα του φυλλώματος. Το τιμόνι ενός ποδηλάτου. Μια φλούδα καρπουζιού στη γωνία του τραπεζιού και καμιά δεκαριά κουκούτσια κολλημένα στο πλαστικό τραπεζομάντιλο. Ένα πρόσωπο έξι ετών με λαιμό, ώμους, θώρακα- μέχρι εκεί· το υπόλοιπο χάνεται κάτω από το τραπέζι. Λουλούδια στο τραπεζομάντιλο, κίτρινο με μωβ λουλούδια και πάνω τους καμιά δεκαριά κουκούτσια και μια μύγα. Ένα πρόσωπο έξι ετών, λίγος κορμός, λίγο φύλλωμα, ένα τιμόνι ποδηλάτου, ένα τραπεζομάντηλο, μια φλούδα καρπουζιού, καμιά δεκαριά κουκούτσια, μια μύγα και τα πλαϊνά μιας ξύλινης καρέκλας. Ένα πρόσωπο έξι ετών χάσκει. Το στόμα γεμάτο, κάτι κίτρινο κάτι λευκό. Αυγό μισομασημένο. Αυγό, κροκός μ΄ ασπράδι ανάκατα. Δόντια δεν φαίνονται. Τα χείλια γεμάτα ασπράκια και κιτρινάκια, τα μάγουλα ανασηκωμένα κατακόκκινα και τα μάτια υγρά. Μαλλιά ανακατεμένα, αυτιά που πετάνε. Το κεφάλι ελαφρώς γερμένο προς τα πίσω. Ένα πρόσωπο έξι ετών χάσκει ακίνητο. Ο θώρακας σε διαστολή, δύο και δύο τέσσερα πλευρά και μια κοκκινίλα από τσίμπημα. Οι ρώγες ίσα που φαίνονται, δέρμα μαυρισμένο απ΄ τον ήλιο. Ένα πρόσωπο έξι ετών χάσκει και αρχίζει να τραντάζεται και τρίζει η καρέκλα και ανεβοκατεβαίνουν τα δύο και δύο τέσσερα πλευρά και κουνιέται το τραπεζομάντιλο και εκσφενδονίζονται τα μισομασημένα άσπρα και κίτρινα αγκαλιά με το γέλιο του. Ένα πρόσωπο έξι ετών χάσκει και εκείνος βουτάει ολόκληρος μέσα στο στόμα του, εκεί με τ΄ ασπράδι και τον κρόκο, εκεί μέσα να χαθεί, εκεί μέσα να έρπει ως τον θώρακα και πάλι πίσω δέκα φορές, είκοσι, τριάντα, πενήντα φορές, όσα και τα καλοκαίρια, να μείνει εκεί, εκεί χίλιες φορές εκεί. Ένα πρόσωπο έξι ετών χάσκει και κείνος κολυμπάει μέσα στ΄ ασπράδι και τον κρόκο και ...χάσκει.