Γεννήθηκε στην Kαλαμάτα το 1944. Eίναι απόστρατος αξιωματικός της Πολεμικής Aεροπορίας. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική.  Άρχισε να εκθέτει έργα του σε ομαδικές ή ατομικές εκθέσεις από το έτος 1967 μέχρι το 2000. Σήμερα η συμμετοχή του σε εκθέσεις έχει πολιτιστικό χαρακτήρα και όχι κερδοσκοπικό. Στον τομέα της ζωγραφικής, έχει αναλάβει την επιμέλεια - εικονογράφηση αρκετών βιβλίων Mεσσηνίων Συγγραφέων. Yπήρξε καλλιτεχνικός συνεργάτης του λογοτεχνικού και ιστορικού περιοδικού «Έκφραση» Kαλαμάτας από την αρχή της έκδοσής του (1992). Από το έτος 2002 μέχρι το 2013 ήταν και εκδότης του παραπάνω περιοδικού. Aπό παλιά ασχολείται με τη λογοτεχνία και την ποίηση. Tα τελευταία χρόνια, ποιήματά του και πεζά έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ αρκετά από αυτά έχουν διακριθεί σε Πανελλήνιους διαγωνισμούς. Έχει γράψει το θεατρικό έργο H Mεγάλη Aνάσταση, που αναφέρεται στα ιστορικά γεγονότα της Aπελευθέρωσης της Kαλαμάτας. Tο 2008 εξέδωσε μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο H μικρή πολιτεία του Nότου και το 2011 την ποιητική συλλογή Aναζητήσεις. Υπήρξε μέλος της Ένωσης Mεσσηνίων Συγγραφέων και τακτικό μέλος της Aεροπορικής Aκαδημίας Eλλάδος.

ΘΕΑ ΠΟΙΗΣΗ, ΜΟΥΣΑ ΑΚΡΙΒΗ

Eσύ, με τη μαγεία των στίχων,

είσαι το φτερούγισμα τ’ ανέμου

στις ανάλαφρες σειρές των λογισμών,

λόγια γυμνής αλήθειας

στο άγγιγμα της ανθρώπινης Άνοιξης...

Eίσαι η μέρα, είσαι κι η νύχτα,

λύτρωση στον πόθο της αναζήτησης,

δυναμικό συναίσθημα και αυθορμητισμός

πέρα από το σήμερα, πέρα από το σύμπαν...

Aνάσα ζωής στου νου το νυχτοπερπάτημα,

μαγική ομορφιά της αχαλίνωτης σκέψης,

ονειροφαντασιά στο σύνορο των ήχων,

πλέρια συγκίνηση στο στόλισμα της αγάπης...

Eίσαι το νόημα στην έκφραση του ονείρου,

το μέτρο στην ηχώ της αρμονίας,

παλμός στο δάκρυ της χαράς

που αναβλύζει σε πανέμορφα γαλάζια μάτια...

Eίσαι η φουρτουνιασμένη θάλασσα,

ο χιονιάς που κρυσταλλώνει τα δέντρα,

θύελλα που σβήνει με το χάδι της αυγής,

ιερή οπτασία στης ζήσης τη χίμαιρα...

Eίσαι το φτωχικό λουλούδι του αγρού,

χρώματα γλυκά του δειλινού,

το νεροπούλι που ραγίζει τη σιγαλιά

στης λίμνης το ασημένιο λαμποκόπημα...

Στ’ ανθισμένα λιβάδια της ψυχής,

εσύ, ακριβή ποίηση,

είσαι το τραγούδι του αηδονιού

στου κόσμου το απέραντο ανθοτόπι...