Γεννήθηκε το 1926 στους Αμπελόκηπους (Μηνάγια) Πυλίας, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Πύλου το 1946 και εισήχθη στην Παιδαγωγική Ακαδημία Τρίπολης. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στην Ακαδημία, διορίστηκε δάσκαλος. Παρακολούθησε μαθήματα μετεκπαίδευσης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών για δύο ακαδημαϊκά χρόνια (1954-56). Υπηρέτησε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση επί 36 χρόνια ως δάσκαλος και ως Διευθυντής Δημοτικών Σχολείων στη Μεσσηνία, στην Καλαμάτα και στην Αθήνα και ως βοηθός Επιθεωρητή. Με εκπαιδευτική, διοικητική αλλά και συνδικαλιστική δράση αποχώρησε από την εκπαίδευση το 1984. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Μεσσηνιακά και άλλα και Ο Ιμπραήμ ... τότε, η οικονομική κρίση ... τώρα. Αρθρογραφούσε τακτικά στον τοπικό τύπο. 

Μεσσηνία

[...] Φράγκοι, Ενετοί και λοιποί, εδώ στη Μεσσηνία «κόνεψαν» στην Κορώνη και τη Μεθώνη με τα κάστρα τους που ήσαν «οι οφθαλμοί επί της Μεσογείου» της Γαληνοτάτης. Σε συνδυασμό δε και με το κάστρο του Νιόκαστρου - Πύλου - Ναβαρίνου, ήταν τα τρία μεγαλύτερα, επιβλητικότερα, αλλά και ιστορικότερα κάστρα της πατρίδας μας! Εδώ στη Μεσσηνία έφτασε και «ακούμπησε» η επέμβαση της Ρωσίας το 1770 με τους Ορλώφ. Εδώ στη Μεσσηνία για πρώτη φορά έγιναν οι σκλάβοι ελεύθεροι το 1821. Εδώ ορκίστηκαν για πρώτη φορά εκείνοι που βροντοφώναξαν: «Λευτεριά ή Θάνατος» και ακούστηκε ξανά το: «ου καταισχυνώ τα όπλα τα ιερά». Εδώ η πρώτη ελληνική Βουλή «η Μεσσηνιακή Γερουσία», έστειλε προειδοποίηση προς τις Μεγάλες Δυνάμεις. Εδώ άραξε και ξεμπάρκαρε τ’ ασκέρι του ο Μπραήμης από την Αίγυπτο. Σκότωσε, λεηλάτησε, έκαψε. Τα μετέβαλε όλα σε κάψαλο! Εδώ, στο Μανιάκι δευτέρωσε το «μολών λαβέ» των Θερμοπυλών με τον Παπαφλέσσα! Εδώ η μεγάλη κοσμοϊστορική ναυμαχία του Ναβαρίνου, που είχε πανευρωπαϊκό, παγκόσμιο βεληνεκές και ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη ναυμαχία στον τότε γνωστό κόσμο, μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571).