Γεννήθηκε στην Αθήνα και φοίτησε στο Μαράσλειο. Τα τελευταία χρόνια, μένει με την οικογένειά της στην Καλαμάτα, όπου εργάζεται ως φυσικοθεραπεύτρια. Έχει πτυχία Φυσικοθεραπείας ΤΕΙ  Αθηνών και Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου της Σχολής Λυκούργου Σταυράκου, Αγγλικών, Γαλλικών και χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ολοκλήρωσε σειρά σεμιναρίων Ψυχολογίας στην Πάντειο και στο Ανοιχτό Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο Αθηνών, Λογοτεχνικής Μετάφρασης στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και Θεατρικών Σπουδών. Εργάστηκε αρχικά ως συντάκτρια, επιμελήτρια κειμένων και μεταφράστρια στον περιοδικό και ημερήσιο Τύπο. Η φυσικοθεραπεία μετά υπήρξε το κύριό της επάγγελμα. Παράλληλα, ασχολείται με την πεζογραφία, την αρθρογραφία, το στίχο, τη συγγραφή τηλεοπτικών σεναρίων, τη μετάφραση και την επιμέλεια λογοτεχνικών έργων, καθώς και τη σκηνοθετική επιμέλεια πολιτιστικών εκδηλώσεων. Το έργο της αποτελείται από τα θεατρικά Βαμπίρ στο μπαρ (1983), Πολλά τα πρόσωπα της μάνας (2010), Θεατρικά Δρώμενα (2011), την ταινία μικρού μήκους Βρε, Έλλη (1986), τα μυθιστορήματα Η Μέλπω παραξενεύεται (1990), Πανωπέτσι-κατωπέτσι και ψίχα (1995) Η Φωνή της Φαίδρας (1997). Το 2008, έλαβε τιμητική διάκριση από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, για το αφήγημα «Το κορίτσι που ήμουν κάποτε». To 2014 έλαβε έπαινο στα Βραυρώνεια 2014 για το ποίημά της «η αγάπη», από την Ομοσπονδία Συλλόγων Αρτέμιδος Σπάτων. Στον 30ό Διαγωνισμό «Σικελιανά» 2014 έλαβε το Πρώτο Βραβείο Παιδικού Θεατρικού Έργου για το έργο «Αντίο καλό μου Δημοτικό», το Δεύτερο Βραβείο Πατριωτικής Ποίησης για το ποίημα «Η Ιφιγένεια της Ενωμένης Ευρώπης», τον Πρώτο Έπαινο Λυρικής Ποίησης για το ποίημα «Η αγάπη», τον Δεύτερο Έπαινο Σατιρικής Ποίησης για το ποίημα «Κρασί της λίστας Λαγκάρντ, παρακαλώ»., τον Δεύτερο Έπαινο Ελληνοεμφορούμενης Ποίησης για το ποίημα «Η επιστροφή των μαρμάρων». Στον διεθνή διαγωνισμό του 2014, του λογοτεχνικού περιοδικού «Κελαινώ», πήρε έπαινο για το ποίημά της «Θάλασσα η ζωή». Στα Βραυρώνεια 2015, έλαβε έπαινο για το ποίημα «Art, Λατρεία Αιώνια της Αρτέμιδας»..

ΔΩΡΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ Ο ΛΟΓΟΣ 

(Εν αρχή ην ο Λόγος…)

Στο πνεύμα, ταπεινός εργάτης

και στη ζωή, σεβαστικός διαβάτης.

Κερί αναμμένο είναι η ψυχή μου.

Η ποίηση, ψαλμός και προσευχή μου.

Δώρο ο λόγος, δύναμη

του αιώνιου μεγάλη.

Της σκέψης ο αντίλαλος,

ηχώ, παντού, προβάλλει.

Τον χώρο σχίζει. Τον χρόνο ορίζει.

Παρόν και μέλλον, ίδια, καθορίζει.

Καρδιές αγγίζει. Χτίζει, γκρεμίζει.

Κόσμους διαπερνά και συνεχίζει.

Να πεις μ’ ευθύνη

και να ζυγίσεις κάθε λέξη,

η ελευθερία, που έχεις χρεωθεί

κι έχεις επιλέξει.