Γεννήθηκε στο Γκρίμποβο Ιωαννίνων το 1925. Από το 1931 έγινε μόνιμος κάτοικος Μεσσήνης Μεσσηνίας. Με τη συνεργασία του αδελφού του, Κωνσταντίνου, δημιούργησαν στη Μεσσήνη συνεργείο γεωργικών μηχανημάτων και αυτοκινήτων και μετά τη συνταξιοδότησή του, το 1980, ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη λογοτεχνία, για την οποία από μικρό παιδί έτρεφε ιδιαίτερο έρωτα. Τα θέματά του άντλησε από τα ήθη και τις παραδόσεις της δεύτερης πατρίδας του. Δημοσιογραφούσε σε τοπικά έντυπα και εξέδωσε τα ηθογραφικά βιβλία Άλλες εποχές, Αναδρομές στο χρόνο και Σφυροκοπήματα στο χθες και στο σήμερα. Έφυγε από τη ζωή το 2014.

Παγκοσμιοποίηση, ανοιχτά σύνορα ή συρματοπλέγματα;         

[...] Σήμερα η Ευρώπη και ύστερα από κάποιες συμφωνίες έχει ανοίξει τα σύνορα της, αλλά η Ελλάδα κατακλύστηκε από εκατομμύρια λαθρομετανάστες από όλη τη Γη και ήρθαν προβλήματα εργασίας, διατροφής, υγείας και ασφάλειας και στα ελληνοτουρκικά σύνορα σηκώνουν καινούργιο τείχος συρματοπλεγμάτων, μήκους 120 χιλιομέτρων, για να ανακόψουν την λαθρομετανάστευση. Βέβαια, η Ελλάδα δεν πρέπει να βλέπει εχθρικά ή ρατσιστικά τους ξένους στον τόπο της, αφού οι Έλληνες έχουν σκορπίσει στα πέρατα της Γης από αρχαιοτάτων χρόνων και το μαρτυράνε τα ελληνικά ονόματα στις ακτές της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας. Σήμερα είναι στη μόδα η Παγκοσμιοποίηση, σήμερα όλοι μιλάνε για Ενωμένη Ευρώπη, για κοινή αγορά, για ένα ταμείο, για μια γλώσσα, ίσως αύριο για μία ή καμία θρησκεία, για ένα νόμισμα, το ευρώ, ενώ η Ελλάδα θέλει να ξαναγυρίσει στη δραχμή. Σήμερα οι σοφοί καθηγητές οραματίζονται έναν κόσμο χωρίς σύνορα και δίχως συρματοπλέγματα, για να σταματήσουν οι πόλεμοι, η μεγάλη κατάρα και να βασιλεύει η ευλογημένη Ειρήνη. Είναι όμως αυτό εφικτό, είναι πραγματοποιήσιμο;