Η Γεωργία Ναούμ Αγγελοπούλου – Παπαβασιλείου (Μαλλούσα), γεννήθηκε στο Κοπανάκι Μεσσηνίας. Διέκοψε τις πανεπιστημιακές της σπουδές (Τμήμα Φιλολογίας) και εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος. Απέκτησε οικογένεια, παιδιά και διαμένει στην Τρίπολη Αρκαδίας. Ασχολείται με την λογοτεχνία και αγαπά ιδιαίτερα την ποίηση. Έλαβε μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και κέρδισε διακρίσεις. Επίσης βραβεύτηκε για την προσφορά της στα ελληνικά γράμματα (Π.Ο.Ε. και Ε.Α.Γ. - Παναρκαδική Ομοσπονδία Ελλάδος και Εταιρεία Αρκαδικών Γραμμάτων και Τεχνών) 2008. Βραβεύτηκε με τιμητική πλακέτα για την προσφορά της στη Λογοτεχνία από την Ομοσπονδία Συλλόγων – Συνδέσμων Τριφυλίας την 27/1/2014. Γράφει και δημοσιεύει σε πολλά περιοδικά λόγου και τέχνης.Παρουσιάζει και προσεγγίζει με κριτική ματιά, τα έργα ομότεχνων σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις. Επιμελήθηκε και παρουσίασε την εκπομπή «Ένα ποίημα, ένα τραγούδι» στο Κρατικό Ραδιόφωνο Τρίπολης το έτος 1994, τη βιογραφία και τα έργα μεγάλων ποιητών μας. Η ποιήτρια συμπεριλαμβάνεται: στην Αρκαδική Ανθολογία της Ευγενίας Παπαντωνοπούλου (1995), στν Λογοτεχνία της Μεσσηνίας του Κώστα Σταμάτη (2000), στη Διαρκή Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Δ.Ι.Ν.Λ.), (2005), στην Ανθολογία Ποίησης – Διηγήματος Πολιτιστική Συνεργασία, (2007, 2008), στις Μεσσηνιακές Δημιουργίες (2012, 2014) και στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Χάρη Πάτση (2013). Το έργο της αποτελούν οι ποιητικές συλλογές: Αθόρυβες διαδρομές (1992), Στο έβγα του ήλιου (1994), Λευκό βαμμένο κόκκινο (1997), Όλα φως κι όλα φωτιά (2003), Κι αν τη ζωή μας (2005), Τα κλειδιά της καρδιάς (2015), καθώς επίσης και τα πεζά κείμενα Η ποίηση και ο ποιητής (2002), Ποιητικά μοιρολόγια (2002), Πατέρα μου (2002), Κάποιες φορές η γυναίκα επαναστατεί (2002), Η Αγάπη (2002), Η Αγάπη της Μαλλούσας (2002), Στο φευγιό και στ’ όνειρο (2002), Τ’ ακριβά του κόσμου (2002), Σαν νικηθεί η αγάπη (2002), Άγιο Πάθος (2002), «Τα Άγια τοις Αγίοις» 2007, (Ποιητικά πορτρέτα – Κ. Παλαμάς – Κ. Καβάφης – Μυρτιώτισσα – Κώστας Καρυωτάκης – Γιώργος Σεφέρης – Μαρία Πολυδούρη), Σταθερές αναφορές 2007 - (Λογοτεχνικά δοκίμια), Μαλλούσα (2007), Έρωτας – Αγάπη – Ζωή (2013), και το θεατρικό Σε Ικετεύω, Ύψιστε… (2013) [Διασκευή του έργου «Κριτήριο» του Πολύβιου Δημητρακόπουλου].
Αεί και εσαεί
Υμνωδία στον Έρωτα
…Στην παρέα
Γιατί περιγράφεις τον έρωτα στη φύση;
Μα… «Εκείνος»
έφτιαξε με Έρωτα το Σύμπαν.
Κι ο έρωτας είναι αισθαντικός
Συλλειτουργεί στην απεραντοσύνη
της ομορφιάς του κόσμου
Τούτο το Δόσιμο
είναι Εξαγνισμένο, Ευλογημένο
Εντοιχισμένο στη Δικαιοσύνη Του.
Ο Μέγιστος Δημιουργός
Ο Ποιητής της φύσης.
«Αγία η Τράπεζα».
Ισόθεος ο Έρωτας.
Ακριβώς, αναφέρεται
και στην «Ιλιάδα» ο Όμηρος.