Γεννήθηκε το 1944 στο Αρτίκι Τριφυλίας, τελείωσε το Γυμνάσιο στο Κοπανάκι και κατετάγη στην Ελληνική Χωροφυλακή το 1963. Αποστρατεύτηκε το 1998 με καθήκοντα Α΄ Υπαρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.). Είναι πτυχιούχος του Νομικού Τμήματος και του Τμήματος Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι διπλωματούχος του C.A.M. Λονδίνου σε θέματα Μάνατζμεντ και Δημοσίων Σχέσεων και τριετούς φοίτησης σχολής δημοσιογραφίας. Έχει μεταπτυχιακό τίτλο σε θέματα Διοικητικού Δικαίου από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και ομιλεί την αγγλική γλώσσα. Το συγγραφικό του έργο είναι δοκιμιακό και αφορά στα παρακάτω θέματα: 1) Επικοινωνία – Δημόσιες Σχέσεις 2) Δημόσιες Σχέσεις Αστυνομίας –Κοινού 3) Επαγγελματική και Κοινωνική Αγωγή – Εθιμοτυπία 4) Επαγγελματικός οδηγός Αστυνομικού 5) Ναρκωτικά και η αντιμετώπισή τους 6) Επικοινωνιακές Σχέσεις – Αρχές Μάνατζμεντ – Άμβλυνση Ηθικών Αξιών 7) Ανακριτική (με συνεργασία του αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ιωάννη Χρυσού) 8) Ο Άνθρωπος και ο Ανθρωπισμός του 9) Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός 10) Το οδοιπορικό της ζωής μου.
Οι ανθρώπινες σχέσεις και ο ανθρωπισμός: προοπτικές, δυσχέρειες και προβληματισμοί στον 21ο αιώνα
Εξ ορισμού, η κοινωνία είναι επικοινωνία ατόμων, διαπροσωπική σχέση ανθρώπων, συνεπικουρία και αδελφότητα, συμμετοχή και συναλληλία, συνεργασία και αλληλεγγύη, αλληλοκατανόηση και αλληλοσεβασμός. Ο άνθρωπος με ανεπτυγμένη την κοινωνική συνείδηση ολοκληρώνεται ως χαρακτήρας και προσωπικότητα, υπηρετεί τις διάφορες αξίες, γνωσιολογικές, ηθικές, πνευματικές και γίνεται ο ίδιος μια πνευματική αξία, μια ανταξία, που συντελεί στην πρόοδο και στον πολιτισμό. Ό,τι προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο, επιστρέφει πάλι σ’ αυτόν με τη μορφή κοινωνικών αγαθών. Εύλογο, λοιπόν, είναι ότι ο κάθε νουνεχής άνθρωπος οφείλει να εργάζεται για ό,τι προάγει τη ζωή του και να πορεύεται προς την ηθική τελείωσή του, με στόχο το ιδεώδες του ανθρωπισμού. Ανθρωπισμός σημαίνει κατανόηση, ευγένεια, ευπρέπεια, κοσμιότητα, πνεύμα αλτρουισμού προς τον συνάνθρωπο, σεβασμός στην ιδιαίτερη υπόσταση και αξία του, καθώς και έμπρακτο ενδιαφέρον για τη συνολική οντότητά του. Στηρίζεται στις παραπάνω αξίες, οι οποίες, καθώς γίνονται πράξη, ανοίγει ο δρόμος για την προσέγγιση όλων εκείνων των ιδανικών που ενσαρκώνουν το ουσιαστικό ενδιαφέρον του ανθρώπου για την ειρήνη, την παιδεία και την πολιτική και πολιτισμική του ολοκλήρωση. Ο ανθρωπισμός, δηλαδή, ως υπέρτατη αξία είναι ένα σύνολο επιμέρους αξιών με κέντρο και άξονα τον άνθρωπο. «Ως χαρίεν έστ’ άνθρωπος, αν άνθρωπος η» (Πόσο χαριτωμένο ον είναι ο άνθρωπος, αν είναι άνθρωπος), έλεγε ο Μένανδρος. Ο Πρωταγόρας εξάλλου κατέστησε τον άνθρωπο ρυθμιστή των πάντων με την περίφημη ρήση του «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος».