Η Δήμητρα Λιαράκου – Κολοκάθη γεννήθηκε στη Λογγά Μεσσηνίας. Σπούδασε Ελληνικό Πολιτισμό στο Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών και Πολιτισμικών Επιστημών του ΕΑΠ. Αφυπηρέτησε από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛ.ΤΑ.) και ζει στην Καλαμάτα, όπου εργάστηκε τα τελευταία χρόνια. Ασχολείται με την ποίηση από το Λύκειο. Έλαβε το Β΄ βραβείο στον 2ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό  της ΔΗΚΕΒΙ Καλαμάτας το 2018 για την ποιητική ενότητα Κόκκινη λαχτάρα. Ποιήματά της έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς και φιλοξενούνται σε ποιητικές ανθολογίες. Έχει συμμετάσχει στις δύο επετειακές εκδόσεις της ΕΜΣ για το ’21 και το 1922 και στο συλλογικό έργο Ποιήματα δέκα σύγχρονων Μεσσήνιων ποιητών (2022). Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί στους τόμους της Φιλολογικής Πρωτοχρονιάς του 2022,2023,2024. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Όταν η καρδιά αγαπά η ψυχή γράφει (2018), Το Ο της Ολοκλήρωσης (2019) και Κτερίσματα Σιωπής (2024).  

Το 'Ο' της Ολοκλήρωσης

Κάθε μέρα ισιώνω το σίγμα

Των συναισθημάτων μου

Για να ορθώσω το μπόι μου

 Στο δέλτα της δειλίας μου.

Να κάψω θέλω τα φι

 Των φόβων μου με τη φωτιά

Να ζωντανέψω το άνυδρο ρω

Της αδράνειάς μου.

 Ν’ αδράξω το έψιλον

 της ελευθερίας της ψυχής,

να κλέψω το ταυ του έρωτα,

να το κάνω φτερά και να πετάξω

μακριά στην πεμπτουσία,

 μέχρι να φτάσω το όμικρον

 της ολοκλήρωσης και του ονείρου.

Το δώρο

Την τέχνη μου ξεδιπλώνω

μετουσιωμένη σε λέξεις άξιες

της λευκότητας της ψυχής μου.

Μ’ εξαγνιστικά θυμιάματα,

με τη δίψα της δημιουργίας

δώρο ιερό προσφέρω

στις λευκές σελίδες

που φωλιάζουν τα όνειρα

και οι αλήθειες.

Ακινησία

Από το φως στο σκοτάδι,

από το σκοτάδι στο φως:

η ίδια πάντα «ακινησία».

Αμαξοστοιχία που κυλά

δρομολόγια ρουτίνας

στην ίδια πάντα σειρά.

Πότε θα φέξει το φεγγάρι

στο μέτωπό σου

να χαράξει η ανατροπή

στην  ανυπαρξία;

.